Morgen is het de 100 ste Wereld Vrouwendag.
Ik ben niet zo'n feministe, al beweren sommige van mijn mannelijke vrienden van wel ... Misschien zegt dat meer over hen, dan over mij ? ;-)
... Laat me eerst schetsen.... dan beslist u zelf !
Wat goed dat er al begin van de 19 de eeuw wijze vrouwen waren die pleitten voor vrijheid van onderwijs en stemrecht voor vrouwen. Pas begin van de twintigste eeuw werd ook toegegeven aan enkele eisen van deze eerste vrouwenbeweging. Maar laat ons toegeven, het is vooral de (tweede) feministische golf van de jaren 60, 70 en zelfs 80 van vorige eeuw die bij ons meest blijft hangen. Onder leiding van een stel dolle mina's en dankzij de uitvinding van de pil, werden vrouwen opeens meer dan een kindjes- en kookfabriek.
Er is veel veranderd sinds die tijd. Gelukkig.... , denk ik dan bij mezelf.
Wij, vrouwen, mogen naar school, onderwijs volgen, we mogen werken én kinderen krijgen, we mogen stemmen en kunnen verkozen worden. We zijn niet alleen baas in eigen buik, maar ook baas over ons eigen leven.
Ik heb de voorbije 20 jaar geleerd dat ik kan schilderen en tuinieren, kasten in elkaar kan schroeven en eindejaarsdiners op tafel kan toveren, gasten ontvangen en de homebanking up to date houden, kinderen op de wereld kan zetten, en ze elke dag van eten en nette kleren kan voorzien. Bovendien (of is het ondertussen ?) ook een carriere opbouwen als kostwinner. Ik geef toe : sommige dingen uit dit lijstje met wisselend succes....
..... En ik zie net zoveel mannen rond me, die het huis schoonmaken of de kleren wassen, met verve boodschappen doen, koken, of genieten van hun vaderschapsverlof.
En dat is fijn. Als mannen en vrouwen mogen kiezen.
Los van oordelen en vooral vooroordelen van "de maatschappij".
Waarom moet het zo moeilijk zijn om als vader toe te geven dat je graag huisman bent ? Of om als moeder toe te geven dat je ook wel razende ambitie hebt? Niet voor jezelf of voor je partner, maar voor de mensen aan de zijlijn.
Iedereen gelijk, mij lijkt het alsof je daar geen vrouwenbeweging voor nodig hebt.
Waar ik het heel moeilijk mee heb is de bemoeizucht van de overheid, die de excuustruus in het leven geroepen heeft. Het is niet voldoende dat er quota gekomen zijn voor de politiek - nu ook nog in het bedrijfsleven en Raden van Bestuur.
Getuigen zulke regeltjes niet van mannelijke dominantie en vooral arrogantie ? Van gebrek aan respect voor vrouwen mét karakter, ambitie én talent ?
Misschien was de weg naar de politiek en Raden van Bestuur een moeilijk te betreden pad voor vrouwen, .... moeilijk, maar niet onmogelijk. Hebben wij echt inmenging nodig van de overheid om aan de top te raken ? Of waren het overjaarse feministes die mee aan deze kar getrokken hebben ? Ik betwijfel het.
Als dit het werk is van een vrouwenbeweging, dan hoop ik dat er ook een sterke mannenbeweging is, en dat we heel snel een eerste Wereld Mannendag mogen vieren. Ik stem voor !
Een aanrader. U kan via de link meteen fan worden op facebook.
Zalige vrouwendag, Dames én Heren ! ;-)
