Maar, ...ik moet toegeven dat ik wel sterk kan reageren op sexistische uitspraken. Ik probeer wat voorbeelden te geven.
Toen ik onlangs voorgesteld werd als nieuwe vennoot aan een contact op een vakbeurs, kreeg ik onmiddellijk de reactie "en wat heb je daar voor moeten doen?" - Vorige maand kreeg ik van een leverancier (toen ik onze samenwerking in vraag stelde)de opmerking dat hij best wel begreep dat ik me als vrouw in een mannenwereld eerst een beetje wou positioneren, maar dat ik daarom niet moeilijk moest gaan doen. Een nieuwe (mannelijke) klant die naar ons bedrijf belt en een vrouw aan de lijn krijgt, vraagt altijd naar "iemand technisch" - terwijl onze dames op de binnendienst technisch opgeleid zijn.
Geef toe - dat moeten we toch niet allemaal pikken?
Ik zwijg nog over de ongevraagde handtastelijkheden en weinig subtiele dubbele opmerkingen die we beleefd moeten weglachen.
Ik vraag me af hoe vaak een man zulke opmerkingen krijgt? En toch ...... Mannen hebben andere problemen ....
Ik weet heel goed dat veel gescheiden mannen opmerkingen krijgen over hun vaderschap. Doen zij het wel even goed als mama? Hebben zij het huishouden wel onder controle? En waarom krijgt mama al de post van school en papa niet? Waarom is een moeder het slachtoffer in een scheiding en de vader ongetwijfeld de oorzaak ervan? ... ?
Al die clichés, of het nu over mannen of vrouwen gaat, op zich maakt het me niets uit.
Wat me wel kribbig maakt is het hokjes-denken. Alsof een man geen betere papa kan zijn dan sommige vrouwen mama,
Alsof een vrouw niet beter zou kunnen zijn dan een man in een zwaar technische job.
Die tijd is toch voorbij?? Het hokjes-denken geldt toch alleen voor mensen die nog elke zondag de rechtse of linkse kant kiezen als ze gaan zitten in de kerk??
Als mijn ergernis over zulke ouderwetse opmerkingen me een feministe maken, ... ach, dan wil ik er best als één versleten worden ;-)
